WSZĘDZIE – NIGDZIE – DOM

A ścieżka wiedzie przez Wszędzie i ... Donikąd. Po czasie Droga do przystanku nakłania, a głos woła, że to Tu. Gdy zatrzymać krok... Nigdzie, jako Dom się objawi. Wybór miejsca dla kamienia pod głowę, podpowie przyszłość. Dłonie namaszczą źdźbła trawy, krople wody i polana pod ogień cudem codzienności. Granicą horyzont będzie i Nieznajomy, co tym samym językiem zawoła. Podejdzie poda rękę, a Czas zawyrokuje o Wspólnocie, która Wszędzie i Nigdzie Dom ułoży.

R. Bratt

Wszędzie – Nigdzie – Dom to ostatnia, czwarta odsłona będąca wystawienniczym kontekstem dla projektu Hommage a Jan Buck. Jak poprzednie edycje poruszać ma problematykę ochrony i budowania tożsamości w oparciu o wzajemny szacunek i godne współistnienie. Tym razem artyści ISW ‘wracają do domu’, a po raz pierwszy ekspozycja w sposób bezpośredni wzbogacona zostanie prezentacją twórczości Jana Bucka.

Ekspozycyjny mix to dwie autonomiczne wystawy – prace ponad dwudziestu artystów związanych z Zieloną Górą oraz wystawa prac serbołużyckiego artysty. Taki zabieg służyć ma podkreśleniu dużego przywiązania Jana Bucka do polskiej sceny artystycznej, przyjaźni oraz estymy, jaką artysta ją darzył. Ekspozycja wydaje się być również właściwą pointą dla całego, dwuletniego projektu.

Wszędzie - Nigdzie – Dom to refleksja na temat ‘mapy’ tożsamości narodowych, cywilizacyjnych, mentalnych, ale też refleksja dotycząca transgraniczności w możliwie szerokim tego pojęcia znaczeniu. Przenoszone z pokolenia na pokolenie sądy, zwyczaje, wierzenia czy nawet codzienne zachowania są wypadkową środowiska i jego pochodnych – niezależnie od tego, czy o tym wiemy, czy nie. Historyczne, socjologiczne, geograficzne itp. opisanie tych zjawisk nie zawsze jest możliwe i prawie zawsze nie jest komplementarne. Wystawa Wszędzie – Nigdzie – Dom aspiruje do uzupełnienia nienazwanego – choćby idąc za myślą św. Augustyna: ‘gdy nie pytają to wiem, a gdy pytają to nie wiem’ .

Dzieło nie pyta, dzieło wie.

Radosław Czarkowski